വിട ചൊല്ലുമ്പോഴും
ചുണ്ടിലൊരു മന്ദഹാസം
വിരിയുന്നുണ്ട്
വരും കാല സായാഹ്നങ്ങളില്‍
മരണത്തിന്റെ ഗന്ധം നുണഞ്ഞ്
നാളുകള്‍ 'ഓര്‍ത്ത്‌' പറയാന്‍
കാത്തു കിടക്കേണ്ടല്ലോ .....
പടിയിറങ്ങുമ്പോഴും
ഉള്ളിലൊരു കുളിരുണ്ട്
പക പുതച്ചുറങ്ങുന്ന 'നീതി'യുടെ
കാവല്‍ നായ്ക്കള്‍ക്കൊപ്പം
കുത്തിയുടച്ച കണ്ണുകള്‍ നോക്കി
വരണ്ടു പോയ കണ്ണീരില്‍
ദേശ ഭക്തിയുടെ ഉപ്പു പരതുന്നോര്‍ക്ക്
കൂട്ടിക്കൊടുപ്പിനു
കാവല്‍ കിടക്കെണ്ടല്ലോ ......
അടര്‍ന്നു വീഴുമ്പോഴും
കണ്ണിനൊരു തിളക്കമുണ്ട്
ആസക്തിയുടെ ദുര കണ്ട്
അംഗ ഭംഗം വന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ
ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന ഇളം ചോര നോക്കി
തിയതി കുറിക്കേണ്ടല്ലോ.....
പടിയിറക്കപ്പെട്ട ധര്‍മത്തിന്റെ
പാതി വെന്ത ഗ്രന്ഥങ്ങള്‍ക്ക്
കാവല്‍ കിടന്ന് മുഷിയേണ്ടല്ലോ
വീണുടയുമ്പോഴും
ഉള്ളിലൊരു ചിരി മുഴങ്ങുന്നുണ്ട്
പാതി വഴിയില്‍
ഉടഞ്ഞുപോയ കുഞ്ഞു പെങ്ങള്‍ക്കും
പെരു വഴിയില്‍ നാലായിപ്പിളര്‍ന്ന
പെരുത്ത മോഹങ്ങള്‍ക്കും
കണ്ണീരൊഴിച്ചു കാത്തിരിക്കേണ്ടല്ലോ..
ഓര്‍ത്ത്‌ വെക്കാനല്ല
ഓടിപ്പോവുന്നത്
വെറുക്ക പ്പെട്ടത് കൊണ്ടല്ല
വിട പറയുന്നത്..
വെടി കൊണ്ട സത്യങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം
വിറങ്ങലിച്ച കുഞ്ഞുങ്ങളെ നോക്കി
വിതുമ്പി ക്കരയാനിനിയും
വയ്യാത്തത് കൊണ്ടാണ്
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ